nieuws
80-jarige oud-leraar Peter Smit laat zijn stok nog één keer knallen
Leraar Peter Smit sloeg regelmatig houten stok kapot, net niet op hand van leerling.
"Wee je gebeente als je op de achterkant van het schoolbord gluurt!" Als vanouds buldert de stem van Peter Smit, oud-leraar Nederlands, door het grootste lokaal van de Van der Capellen Scholengemeenschap. "Daar word je blind van!" waarschuwt hij.
Het 150-jarig bestaan van de oude Rijksscholengemeenschap aan de Lassuslaan in Zwolle werd dit weekend uitgebreid gevierd. Leerlingen en leraren waren welkom om samen oude herinneringen op te halen. En stiekem hoopte iedereen dat de bijna 80-jarige meneer Smit er ook zou zijn.
Porno bij Nederlandse les
Aan de achterkant van het schoolbord, hingen posters uit de Panorama of de Nieuwe Revu. Vooral brugklassers die toch hadden gekeken, zaten met rode oren aan hun tafeltje. "Dan hadden ze posters van schaars geklede dames gezien," legt meneer Smit turend over de rand van zijn bril uit.
Nog net zo ondeugend als dertig jaar geleden. Ik was twaalf en zat toen voorin de klas. "Dat was gewoon je reinste porno, meneer Smit," probeer ik voorzichtig. Breed grijnzend zet hij mij terecht, als ware hij nog altijd de meester van dit lokaal. "Nee Jauke, nee nee, dat waren zangeressen... Vanessa!"
Een heer van stand
Onder zijn pak draagt hij soepele gympen en net al vroeger staat hij geen seconde op dezelfde plek. Op zijn sokken en zijn stropdas staat het stripfiguur Tweety. Een beetje verloren kijkt hij zijn oude lokaal rond. Het lijkt niet meer op de avontuurlijke ruimte met vaarattributen en afbeeldingen van Vikingen. Toch is hij trots dat hij hier is. "Nog altijd help ik surveilleren bij tentamens."
Slaan met de stok
Dan pakt hij zijn houten stok. "Weet je nog?" vraagt hij een tikkeltje dreigend. "Het spel." Om de aandacht direct te krijgen, sloeg hij elke les met een dikke stok op tafel. "Denk aan je oren! BAM!" En wanneer iemand iets had gedaan wat niet mocht, volgens zijn eigen ethiek natuurlijk, moest de leerling zijn hand op tafel leggen. "En dan sloeg ik naast die hand regelmatig mijn stok aan flarden! Eén keer heb ik een pink van een leerling geschampt. De jongen keek me toen verwilderd aan en zei: 'Dat doet u NOOIT weer...' Hahahaha..."
Nooit meer?
Of een leraar in deze tijd ooit zulke streken uit kan halen, dat vraagt meneer Smit zich af. "De wereld is veranderd. En ik deed dingen die nu echt niet meer mogen. Maar of ouders ooit officieel hebben geklaagd? Dat is mij nooit ten ore gekomen."
